Przez zielony lasek,
przez zielone pole,
chodzą sobie czasem
zielone patrole.
Zielono się mieni
i drzewo, i potok –
nie poznasz w zieleni,
gdzie zielony otok.
Zielone otoki –
zielone otoki!
Zna je las wysoki
i Bałtyk głęboki,
i Morska Krynica
i górska Szrenica,
i każda granica
zna je też!
Nawet czujny jeleń
kroków nie usłyszy –
wiadomo, że zieleń
jest kolorem ciszy.
Wie narciarz, zgubiony
w zimowej zawiei,
że kolor zielony –
to kolor nadziei...
Zielone otoki –
zielone otoki!
Zna je las wysoki
i Bałtyk głęboki,
i Morska Krynica
i górska Szrenica,
i każda granica
zna je też!
Każdemu, kto kroczy
ścieżką zabronioną –
strach zagląda w oczy
zielono, zielono!
Zieleń nie zawiedzie
i nie zdradzi za nic!
Czuwa wierna zieleń
u zielonych granic!
Zielone otoki –
zielone otoki!
Zna je las wysoki
i Bałtyk głęboki,
i Morska Krynica
i górska Szrenica,
i każda granica
zna je też!