Znaków szczególnych brak

Zgłoszenie do artykułu: Znaków szczególnych brak

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Siedzę pod drzewem migdałowym

i sączę białe, białe wino

mam oczy dookoła głowy

przyglądam się dziewczynom

One zdobyły szturmem plażę

od spojrzeń kipi, kipi woda

z dumą obnoszą tatuaże

bo taka teraz moda

Czerwona róża pod łopatką

na brzuchu dwa splecione drzewa

skorpion się wspina po pośladku

dokąd, aż wstydzę się zaśpiewać

Ramię oplata liść laurowy

łydkę aztecki bóg płodności

na biuście ptaszek kolorowy

jemu to tylko pozazdrościć

Siedzę pod drzewem migdałowym

i sączę białe, białe wino

mam oczy dookoła głowy

przyglądam się dziewczynom

Są cudnie wytatuowane

ale nie dla mnie wiem to przecież

bo zakochałem się na amen

w czystej jak łza kobiecie

Znaków szczególnych nie posiada

wiem to po wielu latach razem

lecz kiedy smutek na mnie spada

jest lekiem, dachem, drogowskazem

Ona nie nosi tatuaży

i w szarym tłumie ginie co dnia

lecz jeden uśmiech na jej twarzy

to dla mnie lampa i pochodnia[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.podbuda.pl/
Oficjalna strona internetowa Grupy Pod Budą [odczyt: 04.08.2015].