Dumna mina a łeb pusty,
To jest pułk ułanów szósty.
Tęga mina choć łeb usty,
To jest pułk ułanów szósty.
Dumna mina, pusta głowa,
To ułani spod Kaniowa.
Zawsze wesół i beztroski,
To jest szósty pułk Kaniowski.
Zawsze młodzi i beztroscy,
To ułani są Kaniowscy.
Nigdy trzeźwi, zawsze wlani,
To Kaniowscy są ułani.
Cienkie nogi a brzuch pusty,
To jest pułk ułanów szósty.
Kiesa pełna a łeb pusty,
To ułanów pułk jest szósty.
Nóżki krótkie, brzuszek tłusty,
K und K Uhlanen szósty.
Kałdun pełen a łeb pusty,
Ce und Ka ułanów szósty.
Butna mina a łeb pusty,
Ka und Ka Uhlanen szósty.
Dzielna mina, tęga głowa,
Ułani z Stanisławowa.
Sławny mitaż pod Jazłowcem,
Zasłużyli te mirowce.[1]
1. |
Żurawiejki, Warszawa, 1989, s. 10, 11. |