Nazwa: |
Anawa |
Marek Grechuta & Anawa |
|
Data powstania: |
1967 |
Zespół muzyczny kabaretu studentów Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej utworzonego w 1967 r. przez Marka Grechutę i Jana Kantego Pawluśkiewicza, w kolejnych latach działał jako samodzielna grupa wokalno-instrumentalna. Pierwszy skład: Tadeusz Dziedzic – g., Marek Grechuta – voc., Jan Kanty Pawluśkiewicz – pf., Zbigniew Wodecki – vno, Anna Wójtowicz – vc. Zadebiutował w 1967 r. na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie, gdzie zdobył Grand Prix za utwór pt. Tango Anawa, a Marek Grechuta otrzymał II nagrodę jako solista. Grupa zdobyła też:
– nagrodę specjalną dziennikarzy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68 za kompozycję pt. Serce,
– nagrodę TVP na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki Opole ’69 za Wesele,
– nagrodę Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’71 za Korowód II.
Od 1969 r. wielokrotnie zmieniała i powiększała skład. Do 1971 r. współpracowali z nią m.in.: Marek Jackowski – g., Tadeusz Kożuch – vc., Eugeniusz Makówka – dr., Jacek Ostaszewski – cb., Zbigniew Paleta – vno. W 1972 r. odszedł z zespołu Marek Grechuta. Solistą został Andrzej Zaucha, który nagrał z zespołem LP Anawa: Tańcząc w słońcu. Jeszcze w tym samym roku grupa zawiesiła działalność.
W 1976 r. została reaktywowana przez Marka Grechutę i Jana Kantego Pawluśkiewicza w składzie: Joanna Giemzewska, Michał Półtorak – vno, Jadwiga Olesińska – vc., Jerzy Wysocki – g., Jan Gonciarczyk – cb., Marian Bronikowski – dr. Nagrała LP Marek Grechuta & Anawa: Szalona lokomotywa, przygotowała też spektakl pod tym samym tytułem (reż. Krzysztof Jasiński)[1]. Sam musical był prezentowany w latach 1977–1980, m.in. w krakowskim Teatrze STU i katowickim „Spodku”[2]. Za piosenkę Hop, szklankę piwa zdobyła I nagrodę na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’77. W 1989 r. ponownie zawiesiła działalność.
Wznowiła ją w 1994 r. w składzie: Marek Grechuta – voc., Tomasz Góra, Halina Jarczyk – vno, Wiesław Miczeński – vc., Paweł Ścierański – g., Józef Michalik – cb., Sławomir Berny – dr., Leszek Szczerba – fl., ten. sxf., Paweł Piątek – pf., kbrd.
Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 1 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Dała około dwóch i pół tysiąca koncertów w kraju i za granicą, m.in. w Holandii, Wielkiej Brytanii, NRD, RFN, ZSRR oraz ośrodkach polonijnych USA i Kanady. Większość nagrań wznowiona została w dwunastopłytowej serii wydanej przez Pomaton EMI w latach 2000–2001 pod wspólnym tytułem Świecie nasz[1].