Jazzowa grupa wokalna utworzona jesienią 1964 r. przez studentów Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Pierwszy skład: Aleksander Głuch, Bernard Kawka – lider, Janusz Mych, Waldemar Parzyński, Ewa Wanat. NOVI to skrót artystycznej definicji New Original Vocal Instruments, czyli nowe oryginalne wokalne instrumenty.

Zadebiutowała w maju 1965 r. na koncercie w Filharmonii Narodowej w Warszawie. W tym samym roku wystąpiła po raz pierwszy za granicą na Festiwalu Jazzowym w Bolonii i XV Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Szwajcarii, gdzie zajęła I miejsce i zdobyła Wielką Nagrodę Zurychu. Na Międzynarodowym Festiwal Muzyki Jazzowej „Jazz Jamboree” w Warszawie wystąpiła w 1965 r, w latach 1967–1971 i 1974–1975, w 1977 r., w latach 1979–1980 i w 1984 r. Koncertowała w niemal wszystkich krajach Europy, a także na Kubie, w Indiach, Australii, Nowej Zelandii i w Ameryce Łacińskiej.

Od 1967 r. działała w kwartecie bez Aleksandra Głucha. W 1973 r. odszedł z zespołu Bernard Kawka, którego zastąpił Tomasz Ochalski. W 1977 r. jego miejsce zajął Ryszard Szeremeta. Wielokrotnie wysoko lokowała się w plebiscytach polskich i zagranicznych pism muzycznych:

– II miejsce w Jazz Top ’67 – w ankiecie magazynu „Jazz Forum”,

– I miejsce w Jazz Top ’83 – w ankiecie magazynu „Jazz Forum”,

– I miejsce w Jazz Top ’85 – w ankiecie magazynu „Jazz Forum”,

– II miejsce w 1968 r. – w ankiecie „Jazz Podium”,

– I miejsce w kategorii grupa wokalna zasługująca na uznanie w 1974 r. – w ankiecie „Down Beat”,

– IV miejsce w 1979 r. – w ankiecie „Down Beat”.

Repertuar stanowiły kompozycje własne, standardy jazzowe i rozrywkowe, transkrypcje muzyki klasycznej, utwory śpiewane scatem i z tekstem. Dokonała licznych nagrań dla archiwum Polskiego Radia. Wystąpiła w recitalach TV w kraju i za granicą. Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odc. 73 (reż. Ryszard Wolański), zrealizowała filmy o historii zespołu w Szwajcarii i Finlandii. Rozwiązała się w 1985 r^[1].