Zgłoszenie do artykułu: Natalia

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Natalia

Autor słów:

Bojarski, Wacław

Autor muzyki:

Bojarski, Wacław

Data powstania:

1943
Źródło podaje, że utwór powstał wiosną w wyżej wymienionym roku.

Informacje

Autor dedykował tę piosenkę swej narzeczonej Halinie Marczak, która w konspiracji posługiwała się pseudonimem „Natalia”. W kilka tygodni po napisaniu tego tekstu, Wacław Bojarski został ciężko ranny w czasie akcji składania wieńca pod pomnikiem M. Kopernika w Warszawie. Zmarł w szpitalu więziennym na Pawiaku 5 czerwca 1943 r. Tuż przed śmiercią wziął ślub z „Natalią” (obrączki wykuto z kul wydobytych przez chirurgów z jego ciała)[2].

Utwór wydrukowano w 1943 r. (data 1942 podana w Bibliografii zwartych druków konspiracyjnych jest błędna, ponieważ w tym czasie piosenka jeszcze nie istniała), w zbiorku Konfederacji Narodu U(derzenie). Pieśń była w latach wojny szczególnie popularna wśród oddziałów partyzanckich na Wileńszczyźnie oraz wśród powstańców warszawskich. W 1945 r. zamieszczono ją w zbiorku Pieśni polskie wydanym w Brunszwiku. Ukazywała się także wielekroć na łamach prasy, a spopularyzowano ją szerzej w widowisku plenerowym Biało-Czerwona, zaprezentowanym podczas otwarcia Muzeum Czynu Partyzanckiego w Polichnie i w spektaklu Teatru Klasycznego w Warszawie Dziś do ciebie przyjść nie mogę[1].

Bibliografia