Markowski, Andrzej

Zgłoszenie do artykułu: Markowski, Andrzej

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Markowski, Andrzej

Pseudonim:

Jerzy Andrzej

Andrzejewski, Marek

Szeliga

Data urodzenia:

22 lipca 1924

Miejsce urodzenia:

Lublin

Data śmierci:

1986

Informacje

W latach 1939–1941, uczęszczał do Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Lublinie, gdzie w klasie prof. Artura Malawskiego uczył się teorii. Studia muzyczne kontynuował po wojnie, najpierw w Trinity College of Music w Londynie, później w Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Uzyskał dyplom z zakresu kompozycji i dyrygentury. Początkowo kierował orkiestrą Filharmonii Śląskiej, a następnie w latach 1960–1964 był pierwszym dyrygentem w Filharmonii Krakowskiej, gdzie założył orkiestrę kameralną. Jego nazwisko wiązało się mocno z festiwalami muzyki współczesnej „Warszawska Jesień”. Działając w latach wojny czynnie w konspiracji, najpierw na terenie Lublina, później w Warszawie, nie zaniedbywał kompozycji. Napisał muzykę do komedii Zielony gil opracowanej przez J. Tuwima, jak i innych sztuk teatralnych, filmów oraz dziecięcych audycji radiowych np. Ptak Cezariusz, Wesoły kramik. Oprócz fantazji na fortepian pt. Tobruk (w 1942 r.) napisał także kilka piosenek, wśród nich dwie do słów „Klementyna” Święty JerzySzumi las (w 1942 i 1943 r.), do słów A. Sieczkowskiego Kwiaty i Wierzba (w 1942 i 1944 r.), Wizja bosmana (w 1944 r.) i inne. Brał udział w powstaniu warszawskim, był jeńcem wojennym obozów w Lamsdorf i Murnau[1], [2].

Bibliografia