Nazwisko: |
Ślęzak, Roman |
Data urodzenia: |
20 lutego 1909 |
Miejsce urodzenia: |
Baranów Sandomierski (powiat tarnobrzeski) |
Data śmierci: |
2 lipca 1968 |
Miejsce śmierci: |
Nisko |
Do szkoły powszechnej uczęszczał w rodzinnym miasteczku. Pochodził z biednej rodziny chłopskiej. Świadectwo dojrzałości otrzymał w 1929 r. kończąc seminarium nauczycielskie w Rudniku n. Sanem. Został nauczycielem śpiewu i muzyki. W latach trzydziestych objął posadę w Szkole Podoficerskiej dla Małoletnich nr 3 w Nisku, mieście powiatowym położonym nad Sanem. Współpracował również z miejscowymi zespołami amatorskimi oraz szkolnymi. W 1937 r. napisał na użytek Szkoły Podoficerskiej dla Małoletnich piosenkę Rozszumiały się wierzby, która w latach wojny przekształciła się w pieśń partyzancką i sprawiła, że stał się popularnym twórcą.
Podczas okupacji mieszkał w Nisku. Był członkiem podziemnej organizacji nauczycielskiej TON oraz prowadził zajęcia na tajnych kompletach. Od 1 września 1945 r. uczył w Państwowym Gimnazjum, przekształconym w latach późniejszych w Państwowe Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Czarnieckiego. Współpracował z harcerstwem, opiekował się szkolnym chórem i orkiestrą, dla których pisał piosenki, a także opracowywał utwory muzyczne. W 1952 r. ukończył studia zaoczne na Wydziale Biologii Państwowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. 1 września 1952 r. objął dyrekcję Liceum. Pełnił tę funkcję przez 15 lat, zapisując się w pamięci pedagogów oraz uczniów jako doskonały administrator, współinicjator przebudowy i rozbudowy gmachu szkolnego, a szczególnie jako lubiany przez młodzież nauczyciel. Na jego grobie zasadzono wierzbę płaczącą. Warto dodać, że dziedziniec Liceum Ogólnokształcącego jest również obsadzony wierzbami na pamiątkę dyrektora – autora pieśni partyzanckiej Rozszumiały się wierzby.