Wariant 1
StrzałkaBreve regnum erigitur,
sublimatum deprimitur,
et depressum elabitur,
transmutato tempore.
Puerilem militiam,
perargutam peritiam,
regentium industriam,
hane eduxit in opere.
Cracoviae filium,
fulgentem velut lilium,
ac de numero militium
cunctis preferendum.
Octo dierum spatium
hoc sustinet solstitium,
post hoc regis palatium
plagis feriendum.
Nam regis ellectio
et fit studii neglectio
ac desolat lectio
Wariant 2
StrzałkaOt, królestwo się zakłada,
krótko się w nim tylko włada
i zniesione w niwecz pada,
kiedy minie władcy czas.
A żakowska nasza wiara
O pomysłach co niemiara
w myśl się profesorów stara
króla obrać spośród nas.
Wybieramy Krakowiaka,
z wszystkich najlepszego żaka.
niczym lilija chłopaka
przepełnego wszelkich kras.
I przez ośm dni z kolei
blask tej władzy tak jaśnieje,
która potem tak kruszej,
że pod rózgą pada gród.
Bo gdy króla się mianuje,
już się studium zaniedbuje,
i przez tydzień się próżnuje,
Wariant 3
StrzałkaKrótkie króla władanie,
wspaniałego zniżenie,
zniżonego wzniesienie
gdy odmieni się pora.
Zyskał młodzian zaszczyty,
iż nie w ciemię był bity,
dowcip jego obfity,
takoż pilność wyborna.
To Krakowa syn dzielny,
niby lilia on cudny,
żaden nie jest mu równy
między wszystki rycerze.
Dni ośmioro królem był,
królowania dostąpił,
potem zasię chłostan był
na królewskim swym dworze.
Boć przez króla wybranie
nauk jest opuszczenie.
Wszytki tydzień niechanie
żakowskich powinności.[3]
1. |
Prosnak Jan, Siedem wieków pieśni polskiej: śpiewnik dla młodzieży z komentarzem historycznym, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1979, s. 21, 22. |
2. |
Ganszyniec Ryszard, Echa pieśni goliardowej w Polsce, Lwów, 1930 |
3. |
