Jak cię miły zatrzymać

Zgłoszenie do artykułu: Jak cię miły zatrzymać

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nad miastem o wieczorze

różowe wschodzą zorze,

w tych zorzach się przeglądam, ładnie mi.

I co mi to pomoże,

gdy z nami, o mój Boże,

już dłużej tak nie może być!

Cóż ci powiem, kochany, nowego?

Cóż ci dam, czego inni nie mieli?

Wierz mi, życzę ci wszystkiego najlepszego.

Chcę ci noce pochmurne rozbielić,

chcę cl niebo wymościć gwiazdami,

żebyś stąpał po nich jak po śniegu.

Cóż ci dam, czego inne nie dały?

Cóż ci powiem, kochany, nowego?

Co uczynić z tobą i ze mną,

gdyś w ramionach moich zimny jak w przerębli,

kiedy ręce i serce masz tylko dla siebie.

Jak cię, miły, zatrzymać, już nie wiem!

Nad gwiazdami coraz ciszej

i gwiazdy, jak klawisze

na nieba fortepianu czarnym tle.

Tramwajów już nie słyszę,

i gwiazdy, jak klawisze.

I żebyś tylko przyszedł, albo nie!

Cóż ci powiem, kochany, nowego?

Cóż ci dam, czego inni nie mieli?

Wierz mi, życzę ci wszystkiego najlepszego.

Chcę ci noce pochmurne rozbielić,

chcę ci niebo wymościć gwiazdami,

żebyś stąpał po nich jak po śniegu.

Cóż ci dam, czego inne nie dały?

Cóż ci powiem, kochany, nowego?

Co uczynić z tobą i ze mną,

gdy nadchodzi kocim krokiem ciepła ciemność,

kiedy nie jest nam bliżej po ciemku do siebie,

jak cię, miły, zatrzymać, już nie wiem!

Cóż ci powiem, kochany, nowego?

Cóż ci dam, czego inni nie mieli?

Cóż ci powiem, kochany, nowego?

Cóż ci dam?...[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

Adrjański Zbigniew, Śpiewnik „Iskier”: pieśni i piosenki na różne okazje, wyd. 2, Warszawa, Wydawnictwo „Iskry”, 1976, s. 260, 261.

3. 

Halber, Adam
Jak cię miły zatrzymać, „Angora” nr 40/2013, Wydawnictwo Westa-Druk, Łódź 2013.

4. 

http://www.angora.pl
Artykuł pochodzi z nr 40/2013.