Czemu, ach czemu na Cytadeli(1)
ruch tak ugromny i gości wieli?
O, bu tam dzisiaj wielka parada,
du Bośni jedzi Żylazna Brygada(2).
W głuchym milczeniu, w kumpletny zbroji
trzeci batalion(3) w szyregu stoji.
By być wysołym – każdy si wysila,
bu już udjazdu nadeszła chwila.
Już słychać trombki, już bembny warczu,
o, nie płacz matku, łzy ni wystarczu!
Idź pubługosław syna na drogi,
kendy gu wiedzi tyn rozkaz srogi.
I ty, kuchanku, utrzyj źrynicy,
bu choć na serbski bedy granicy(4),
chocia mni poślu w kraji niznany,
ja twoim bedy, twoim zustany.
Czy ja ci, luba, jeszczy zubaczy?
To tylku Pan Bóg sam wiedzić raczy,
ali z pywnościu Syrbianyk roji
ni wydru z piersi miłości mojij.
A moży mnie tam, kuchanku miła,
w obczyźni czeka smutna mugiła,
moży mni piaskim przysypiu skroni,
w udludnym miejscu, dzieś w Macydoni(5).
Mówi ci szczerzy, zy łzami w oku:
Za jednu chwilki przy twojim boku,
za trochi pieszczut przy twojim łoni,
chentni bym siedział rok w garnizoni.
Lecz gdybyś chciała, jak ja pujady,
pupełnić jakiś straszliwy zdrady,
tu wtedy kula z megu karabinu
skróci twy życi, moja dziwczynu.
A zresztu nie płacz, słyszysz kumendy?
Ja już przy tobi dłużyj ni bendy,
ucisz si lepi z udjazdu megu,
bu bedzisz mogła kochać innegu.
Na dworzyc przyszyd batalion trzeci.
Jadu, ach jadu w świat lwoski dzieci.
Muzyka marsza gra im ud ucha,
ali z ubecnych nikt jij ni słucha.
Bu nas ni cieszy muzyka taka,
przeci z nas każdy – polski chłupaka.
Przeci du Bośni śli swoich synów
Łyczaków(6), Gródek(7), taj Zamarstynów(8).
Wienc krzyknunć chentka wielka nas zbiera,,
her kapelmajster(9), każ grać sztajera,
niech słyszy jegu wysoły tony,
bu już wsiadamy w ciasny wagony.
Jedyn si żegna z swo ukuchanu,
drugi całuji matki struskanu,
trzeci du siebi rudzeństwu woła,
płacz i wystchnienia słychać dukoła.
A wienc kuledzy, zdrowi bywajci,
na pużygnani dłoni pudajci,
trudnu, gdy los nasz tak niszczynśliwy!
Już si ruzlega gwizd lukumutywy.
Już puciung rusza, słychać wułania:
Bywajci zdrowi! Każdy si kłania.
Za lwoskim chłopcym chustka puwiewa,
ach, kiedy wróci zy Sarajewa(10)?[1]
(1) Cytadela – góra po południowej stronie lwowskiego starego miasta i śródmieścia. Na niej w latach 1852–1854 Austriacy zbudowali cytadelę składającą się z ogromnego gmachu koszar i czterech potężnych bastionów.
(2) Du Bośni jedzi Żylazna Brygada – 30 Pułk Piechoty, stacjonujący na lwowskiej Cytadeli, znalazł się wśród wojsk wysłanych przez rząd austriacki na granicę serbską i czarnogórską po ogłoszeniu 5 października 1908 r. aneksji Bośni i Hercegowiny.
(3) Trzeci batalion – złożony z pochodzących ze Lwowa żołnierzy, wchodzących w skład 30 Pułku Piechoty.
(4) Choć na serbski bedy granicy – tj. na granicy anektowanej przez Austrię Bośni i Hercegowiny z Serbią.
(5) Dzieś w Macydonii – autora słów poniosła wyobraźnia, w rzeczywistości do walk nie doszło i wojska austriackie nie dotarły wówczas do oddalonej na południe Macedonii.
(6) Łyczaków – wschodnia dzielnica Lwowa.
(7) Gródek – potoczna nazwa dzielnicy Gródeckie, rozciągającej się wzdłuż ulicy Gródeckiej, wylotowej z Lwowa w kierunku zachodnim na Przemyśl. Gródeckie nie było dzielnicą w sensie administracyjnym. Rejon ten należał do trzech dzielnic: Śródmieście, Nowy Świat oraz Krakowskie.
(8) Zamarstynów – przedmieście położone w północnej części Lwowa za Wysokim Zamkiem, między Kleparowem a Zniesieniem. Była to dzielnica zakładów przemysłowych i komunalnych, zamieszkana przez ludność robotniczą.
(9) Her kapelmajster – niem. Herr Kapellmeister „panie kapelmistrzu”.
(10) Sarajewo – stolica Bośni i Hercegowiny, od 1878 r. okupowanych, a w 1908 r. anektowanych przez Austro-Węgry.
