Maszerują partyzanci, maszerują,
A nad nimi tęcza z naszych łez,
A łącznicy drogę im wskazują,
Bo niewoli naszej bliski kres.
Naprzód, ach, naprzód, tęsknota nas gna
I śnią nam się wody wiślane,
/A progi osłaniać i bronić, i trwać,
Ojczyźnie zwiastować odmianę./bis
Maszerują partyzanci, maszerują,
A za nimi echo strzałów brzmi,
A łącznicy drogę im wskazują,
Nie żałują życia ani krwi.
Naprzód, ach, naprzód...
Maszerują partyzanci, maszerują,
A mogiły znaczą drogi ślad,
A łącznicy drogę im wskazują,
Wieść piorunem leci, dowódca padł.
Naprzód, ach, naprzód...[1]
1. |
Świrko Stanisław, Z pieśnią i karabinem: pieśni partyzanckie i okupacyjne z lat 1939–1945: wybór materiałów z konkursu ZMW i „Nowej Wsi”, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 327, 536, 537. |