Nie masz to jak partyzanty

Zgłoszenie do artykułu: Nie masz to jak partyzanty

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Nie masz to jak partyzanty

Partyzanty

Autor słów:

Kozubski, Henryk[1]

Czernikiewicz, Jan[1]

Melodia:

utworu Jestem sobie chłopak młody

Data powstania:

1942

Informacje

Piosenka powstała w oddziale Gwardii Ludowej im. Ziemi Kieleckiej, którym dowodził „Narbutt” – Ignacy Robb. Pochodzi z końca 1942 r., kiedy to partyzanci przebywali w bazie jesienno-zimowej w lasach pod wsią Kołomań na Kielecczyźnie. Pierwsze zwrotki ułożył „Kaliński” – Henryk Kozubski, pozostałe są dziełem „Waltera” – Jana Czernikiewicza. Słowa napisano do melodii piosenki z czasów pierwszej wojny światowej Jestem sobie chłopak młody, znanej także pod tytułami Najmorowsze są saperyPokochałem se Pietrysie. W 1943 r. śpiewano ją nie tylko w lasach kieleckich i w oddziałach Armii Krajowej „Ponurego”, „Barabasza” czy „Szarego” oraz w Batalionach Chłopskich, dotarła również w rejony Częstochowy, Radomska i Piotrkowa. Po drodze tekst uległ drobnym zmianom i przeinaczeniom. W 1944 r. zamieszczono ją w zbiorku Partyzanckim szlakiem pt. Partyzanty i podpisano pseudonimem „Walter”[1].

Drugi wariant tekstu został nadesłany przez Jana Daleszczyk w ramach konkursu zorganizowanego staraniem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Wiejskiej oraz redakcji tygodnika „Nowa Wieś”[2].

Bibliografia