Podwórzowa piosenka

Zgłoszenie do artykułu: Podwórzowa piosenka

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Podwórzowa piosenka

Hitlerowska serenada

Autor słów:

Czerwiński, Wincenty[1]

Melodia:

utworu Cyganka

Data powstania:

1941–09

Informacje

Tekst Podwórzowej piosenki do melodii Cyganka (Nad Ebro falę goniąc spojrzeniem, młoda cyganka siedziała) powstał we wrześniu 1941 r. Podpisany został pseudonimem „Niekrasicki”. Wybrane i nieco zmodyfikowane zwrotki złożyły się na wydaną w 1943 r., w formie ulotki, Hitlerowską serenadę (por. wersja 1).

Ulotka z tekstem Hitlerowskiej serenady ukazała się w konspiracyjnym kolportażu w grudniu 1943 r. Grzegorz Załęski, autor powojennej antologii Satyra w konspiracji podaje, że „wydaną staraniem Stowarzyszenia Grajków Wędrownych ‘Zaranie’ ulotkę odbito na powielaczu ‘Iskry’, podziemnego czasopisma syndykalistycznego”. Tekst podpisano dwoma krzyżykami i ozdobiono rysunkiem trupiej czaszki. Żartobliwy utwór, w którym występują oprócz Adolfka (Hitlera) także Rudolfuniu (Rudolf Hess) i Frank (generalny gubernator GG) pochwycili z miejsca uliczni grajkowie i szeroko spopularyzowali. Serenadę śpiewano nawet jeszcze w czasie powstania warszawskiego. Jak się okazało, powielona w 1943 r. Hitlerowska serenada była po prostu fragmentem dziesięciozwrotkowej Podwórzowej piosenki. W 1942 r. wykonywano piosenkę często w pociągach na trasie Warszawa–Siedlce. 18 września 1943 r. opublikowano tekst w numerze 2/3 czasopisma satyrycznego „Moskit”.

Bibliografia