Zgłoszenie do artykułu: Ułani Beliny

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Ułani Beliny

Klasyfikacja:

pieśń legionowa

Autor słów:

Lubicz-Zahorski, Bolesław[1], [3]

Data powstania:

1914
Brak zgodności co do daty powstania utworu, przypuszczalnie powstał w 1914 lub 1915 r.

Miejsce powstania:

Rajbrot

Informacje

Utwór napisany przez Belniaka Bolesława Lubicza-Zahorskiego w styczniu 1915 r. w miejscowości Rajbrot, gdzie dywizjon ułanów I Brygady odpoczywał po bitwie pod Łowczówkiem. Tekst pieśni pochodzi z rękopisu zachowanego w Archiwum NKN, natomiast melodię podaję za Franciszkiem Barańskim. Powyższe źródła pozwalają odrzucić przekaz o powstaniu utworu zamieszczony w monografii 1 pułku ułanów Beliny, opracowanej przez Józefa Smoleńskiego („Beliniak”, nr 8–12, Londyn 1960–1962), zgodnie z którym pieśń powstała w listopadzie 1914 r. podczas pobytu autora w szpitalu w Zakopanem (tekst dyktował ułanowi Mieczysławowi Kędzierskiemu). Melodia zamieszczona w „Beliniaku”, odtworzona przez Zofię Krukowską, okazała się melodią „Piechoty”. Jest to raczej wątpliwe, chyba że przyjmie się hipotezę o rosyjskim pochodzeniu tej melodii.

Por.: „Wiadomości Polskie”, 1915, nr 19–20 z 6 III, s. 7; „Gazeta Polska”, 1915, nr 64 z 14 VIII, s. 3; „Gazeta Podhalańska”, 1915, nr 10 z 14 III[3].

Bibliografia