Zgłoszenie do artykułu: Ułani Beliny

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Nasz lot jest wichrowy.

Do sławy nasz lot

Krzyk tętni, wyrywa się z krtani

W czyn woła zaskrzepła i spada jak grot –

Ułani, Beliny ułani!

Przez krew do wskrzeszonej

Ojczyzny jest szlak,

Więc oto giniemy dziś dla Niej

Krwi krople zakwitły na polu jak mak –

Ułani, Beliny ułani!

My, w szarych mundurach,

Bez krzyżów, bez kit,

Wśród smutków jesiennych wiośniani,

Bitw dawnych zamierzchły wskrzeszamy już mit –

Ułani, Beliny ułani![1], [2]

Wariant 2

Strzałka

Nasz lot jest wichrowy. Do Sławy nasz lot.

Krzyk rwie się, wyrywa się z krtani...

W czyn wola zakrzepła i spada jak grot...

...Ułani! Beliny ułani!

Przez krew do Ojczyzny wskrzeszonej jest szlak,

Więc oto giniemy dziś dla Niej – – –

Krwi krople zakwitną na polu jak mak...

...Ułani! Beliny ułani!

Nie w strojnych mundurach, lecz bez krzyków, bez kit,

Śród smutków jesiennych wiośniani,

Bitw dawnych zamierzchły wskrzeszamy już mit!

...Ułani! Beliny ułani!

Szubienic potworny za nami legł cień(1) – – –

Ojczyźnie składamy to w dani...

Krwią zorzę poimy, aż zrodzi się dzień!

...Ułani! Beliny ułani!

Nie laurów, lecz zemsty ogarnie nas woń!

O trupach serdecznych myśl rani...

Do broni! Ułani, chwytajcie za broń!

...Ułani! Beliny ułani![3]


(1) 19 września 1914 r. w rejonie Wiślicy Rosjanie powiesili ujętego do niewoli Ralfa.