Trubadurzy

Zgłoszenie do artykułu: Trubadurzy

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwa:

Trubadurzy

Trubadurzy ’85

Data powstania:

1963

Informacje

Zespół wokalno-instrumentalny utworzony w 1963 r. w Łodzi w składzie: Bogdan Borkowski – g., voc., Sławomir Kowalewski – bg., voc., lider, Krzysztof Krawczyk – g., voc., Jerzy Krzemiński – g., voc., Marian Lichtman – dr. Zadebiutował w 1965 r. bez Bogdana Borkowskiego z solistką Sławą Mikołajczyk na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Zdobył tam nagrodę za debiut. Towarzyszył na estradzie Annie German.

W 1966 r. zawiesił działalność. Wznowił ją w styczniu 1968 r. nawiązując współpracę z kompozytorem i instrumentalistą – Ryszardem Poznakowskim. W nowym składzie dokonał nagrań dla radiowego Studia Rytm. W czerwcu 1968 wystąpił na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu z piosenką Przyjedź mamo na przysięgę, która otrzymała nagrodę Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Opolu.

Do 1970 r. koncertował i nagrywał jako kwartet: Sławomir Kowalewski – bg., voc., Krzysztof Krawczyk – g., voc., Marian Lichtman – dr., voc., Ryszard Poznakowski – org., voc., lider. W latach 1970–1981 skład Trubadurów ulegał częstym zmianom. Zespół kilkakrotnie zawieszał i wznawiał działalność. W 1973 r. odszedł Krzysztof Krawczyk, okazjonalnie współpracował Ryszardem Poznakowski. W 1981 r. ponownie zawiesił działalność. W latach 80. reaktywował się trzykrotnie: w 1984 r. jako trio Sławomir Kowalewski, Marian Lichtman, Ryszard Poznakowski; w 1985 r. jako Trubadurzy ’85 w składzie: Sławomir Kowalewski, Danuta Poznakowska, Ryszard Poznakowski; w 1987 r. jako kwartet z Krzysztofem Krawczykiem.

Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i płytowych. Zrealizował recitale i programy w Ośrodku Telewizyjnym w Łodzi i Warszawie, m.in. Wariacje na pięć kamer, Interclub, Naszyjnik królowejZnowu razem. Wystąpił w filmach Wszystko na sprzedaż (jako zespół Bliscy Płaczu) i Polowanie na muchy (reż. Andrzej Wajda).

Jest także laureatem Złotego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu w 1971 r. i Srebrnego Pierścienia w 1975 r. Koncertował w kraju i za granicą, m.in. w NRD, RFN, ZSRR, Czechosłowacji, Bułgarii, Belgii, Mongolii i na Węgrzech oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady.

W 1994 r. wznowił działalność programem Trubadurzy 20 lat później w składzie: Sławomir Kowalewski – bg., voc., Piotr Kuźniak – g., voc., Marian Lichtman – dr., voc., Ryszard Poznakowski – kbrd., voc., lider. W 2005 r. rozstał się z zespołem Ryszarda Poznakowski, a jego miejsce zajął Jacek Malanowski.

Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 158 (reż. Ryszard Wolański). Z zespołem współpracowali także: Tomasz Dziubiński, Bogdan Gorbaczyński, Jan Izbiński, Elżbieta Jagiełło, Henryk Pella, Tomasz Rostkowski, Jan Słotkowicz, Marian Sulerz, Dariusz Śnieżko-Błocki, Maciej Tamulski i Halina Żytkowiak[1], [2].

Bibliografia