Celińska, Stanisława

Zgłoszenie do artykułu: Celińska, Stanisława

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Celińska, Stanisława

Data urodzenia:

1947

Informacje

Aktorka teatralna i filmowa. Urodziła się w 1947 r.[1]. W 1969 r. ukończyła PWST w Warszawie pod kierunkiem Ryszardy Hanin. Przez lata kariery związana była niemal wyłącznie z warszawskimi teatrami: Współczesnym, Na Woli, Ateneum, Nowym, Dramatycznym, Studio, Kwadrat i Współczesnym. Przez jeden sezon (1990/91) występowała też w Teatrze Nowym w Poznaniu.

W filmie debiutowała u boku Daniela Olbrychskiego w „Krajobrazie po bitwie” Andrzeja Wajdy (1970, nagroda aktorska w Łagowie). W dekadzie lat 70-tych była jedną z najzdolniejszych i najpiękniejszych gwiazd polskiego kina. Grała w filmach m.in.: Krzysztofa Zanussiego, Stanisława Barei, Jerzego Antczaka, Janusza Majewskiego, Andrzeja Kostenki, Wojciecha Marczewskiego, Piotra Szulkina, Barbary Sass, Andrzeja Barańskiego, Kazimierza Kutza. Za tragikomiczną rolę Izy Gęsiareczki w „Spisie cudzołożnic” Jerzego Stuhra otrzymała nagrodę na FPFF w Gdyni (1994). Udział w komediach: „Złote runo” Janusza Kondratiuka (1996) i „Fuks” Macieja Dutkiewicza (1999) przyniósł jej nominację do Orła. Statuetkę Polskiej Nagrody Filmowej, jak również nagrodę na FF w Szanghaju otrzymała w 2001 r. za rolę w komedii „Pieniądze to nie wszystko” Juliusza Machulskiego.

W 1986 r. została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, w 1995 r. – uhonorowano ją nagrodą „Prometeusza” za ogół twórczości estradowej, w 2001 – nagrodą Teatru Polskiego Radia „Wielki Splendor” za kreacje radiowe, a w 2002 otrzymała statuetkę Feliksa Warszawskiego oraz nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę w „Oczyszczonych” Sarah Kane w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Wybitną twórczość komediową Celińskiej doceniono na VIII Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku, przyznając jej statuetkę Melonika w 2007 r.

Wybrana dyskografia: 2002 – „Ptakom podobni” – Złota Kolekcja; 2009 – „Atramentowa rumba” – utwór napisany specjalnie dla Stanisławy Celińskiej z którym wystąpiła w Koncercie Premier 46. KFPP Opole 2009 (muzyka Maciej Muraszko, słowa Marcin Sosnowski) – 40 lat wcześniej Artystka zadebiutowała jako piosenkarka na VII KFPP Opole 1969 utworem z muzyką Romana Orłowa i słowami Włodzimierza Ścisłowskiego; 2010 – „Uciekaj moje serce” – Artystka wzięła udział w nagraniu specjalnego albumu „Cudowny Świat” dla Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii im. Prof. Zbigniewa Religii; 2012 – „Nowa Warszawa” – album z utworami o Warszawie nagrany wspólnie z pianistą Bartłomiejem Wąsikiem i The Royal String Quartet; 2015 – „Atramentowa …” oraz „Atramentowa, Suplement”[2].

Bibliografia

1. 

Katalog Biblioteki Narodowej

2. 

http://stanislawacelinska.pl/
Oficjalna strona internetowa artystki [odczyt: 06.11.2024].