Nohavica, Jaromir

Zgłoszenie do artykułu: Nohavica, Jaromir

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Nohavica, Jaromir

Data urodzenia:

7 czerwca 1953

Miejsce urodzenia:

Ostrawa

Informacje

Piosenkarz, autor tekstów, tłumacz.

W Ostrawie ukończył średnią szkołę ogólnokształcącą, później w Brnie średnią szkołę bibliotekarską, studia w Wyższej Szkole Górniczej w Ostrawie przerwał. Zatrudniony był w kilku miejscach pracy, pracował m.in. jako robotnik i bibliotekarz, a od 1981 r. uprawia wolny zawód artysty. Nie ma wykształcenia muzycznego, jest samoukiem w grze na gitarze, skrzypcach, flecie i heligonce.

Jako artysta najpierw próbował swych sił pisząc teksty. Zaczynał z regionalnymi grupami Atlantis (1967), Noe (1968), pisał dla grupy rockowej Majestic, współpracował z Czeskim Radiem w Ostrawie i z czołowymi ostrawskimi wykonawcami muzyki pop – Petrem Němcem, Věrą Špinarovą, Marią Rottrovą. W 1981 r. w podziemnym wydawnictwie wydał przekład zbioru fraszek polskiego poety Jana Sztaudyngera Piórka, napisał także teksty do piosenek V. Hlavički, wykorzystanych w inscenizacji Teatru Cieszyńskiego Dundo Maroje albo Lišák Pomet.

Pierwszy publiczny występ z jego własnym repertuarem miał miejsce w marcu 1982 r. na Karuzeli Folkowej w Ostrawie-Porubie. Niebawem wspiął się na folkowy szczyt mimo, że praktycznie nie istniał w oficjalnych mediach ze względu na zaangażowane teksty podlegał cenzurze. Jego twórczość krążyła jednak w formie licznych nielegalnych nagrań amatorskich lub też jedynie w postaci pisanej.

Pierwszego autorskiego albumu doczekał się w 1988 r. – Darmodziej złożony z zapisów koncertów z przełomu lat 1987/88. Pierwszy projekt studyjny zatytułowany Mikimauzoleum powstał w 1993 r. Stał się on jednym z najpopularniejszych czeskich albumów muzycznych.

W latach 1994-95 poświęcił się pracy dla dzieci (album i książka Trzy świnki z wierszykami i bajkami) oraz wydaniu zbioru swoich tekstów – śpiewnik Piosenki Jaromíra Nohavicy od A do Z.

Jest autorem tekstów i muzyki do różnych inscenizacji teatralnych w Teatrze Cieszyńskim, praskim teatrze Na Fidlovačce, ostrawskim Teatrze Petra Bezruča i innych Jest autorem tekstów dla grupy Neřež, Doga, Pavliny Jíšovej i innych.

W 2000 r. stał się też jedną z głównych postaci dokumentu Czeskiej Telewizji pod tytułem Legendy muzyki folk i country, ukazującego czeską scenę od lat 60. do współczesności.

Zdobywca nagród:

  • pierwsze miejsce w ankiecie widzów na najbardziej charakterystyczną osobowość w ogólnokrajowym finale Porta 83;
  • miejsce w pierwszej dziesiątce w ankiecie Złoty Słowik po raz pierwszy w 1987 r. a potem jeszcze kilkakrotnie;
  • Czeskie Gramy za płytę roku 1996 – Dziwny wiek
  • Obecnie koncertuje zarówno jako solista, jak i z towarzyszeniem zespołu Kapela lub Čechomor[2].

Bibliografia

1. 

http://www.egeppert.com
Oficjalna strona internetowa Edyty Geppert [odczyt: 24.10.2013].

2. 

http://www.nohavica.cz/_pl/jn/bio/bio.htm
Oficjalna strona internetowa Jaromira Nohavica [odczyt: 29.05.2018].