Nazwisko: |
Gałkowski, Jan |
Data urodzenia: |
28 marca 1926 |
Miejsce urodzenia: |
Warszawa |
Data śmierci: |
10 października 1989 |
Miejsce śmierci: |
Warszawa |
Poeta i autor tekstów piosenek. Studiował na Wydziale Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jako twórca tekstów piosenek debiutował w połowie lat 50-tych w spółce autorskiej z Bogusławem Choińskim. W latach 1958–1961 współpracował z kabaretem i teatrem klubu studenckiego „Stodoła” w Warszawie, dla którego przygotował pięć przedstawień: Album Chagalla, czyli jak samochód przestraszył się konia, Alarm, Balią przez HaDwaO, Król Ubu – Fantazja skandaliczna na temat Alfreda Jarry’ego i Wszystko może się zdaŻyć. Pisał teksty piosenek dla solistów kabaretu „Stodoła” i ówczesnych gwiazd estrady, m.in. dla Igi Cembrzyńskiej, Ludmiły Jakubczak, Czesława Niemena, Sławy Przybylskiej, duetu Rinn-Czyżewski, Reny Rolskiej, Ireny Santor, Nataszy Zylskiej. W latach 70-tych pisał teksty piosenek wspólnie z Mirosławem Łebkowskim i samodzielnie. Jest laureatem nagród za piosenki wojskowe, m.in.:
– Złotych Pierścieni na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu w 1970 i 1979 r.,
– II nagrody Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego w 1969 r.,
– wyróżnienia Ministerstwa Obrony Narodowej w 1968, 1970 i 1975 r.,
– III nagrody Ministerstwa Obrony Narodowej w 1977 r.
Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 23 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Jest autorem tomików wierszy Dzieje orężem pisane i Legenda polowych map oraz zbiorków wierszy dla dzieci, m.in. Leśne strony, Przez morza i oceany[1].
