Majdaniec, Helena

Zgłoszenie do artykułu: Majdaniec, Helena

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Majdaniec, Helena

Data urodzenia:

5 października 1941

Miejsce urodzenia:

Mylsk koło Łucka

Data śmierci:

18 stycznia 2002

Miejsce śmierci:

Szczecin

Informacje

Piosenkarka, także aktorka, autorka tekstów i kompozytorka. Ukończyła Średnią Szkołę Muzyczną w Szczecinie w klasie fortepianu. Śpiewała w chórze Politechniki Szczecińskiej. Jako piosenkarka zadebiutowała w 1961 r. w konkursie Szukamy Młodych Talentów.

Przez kilka miesięcy grała na organach w zespole Klipsy, towarzyszącym na estradzie i w nagraniach Mieczysławowi Foggowi. W Klipsach poznała Katarzynę Gaertner, która skomponowała dla niej piosenkę Eurydyki tańczące. W 1962 r. znalazła się wśród finalistów I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Została solistką zespołu Czerwono-Czarni. Wystąpiła z nimi w 1962 r. na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, gdzie zaśpiewała piosenkę Tęsknię znów. W latach 1963–1967 współpracowała z zespołem Niebiesko-Czarni, z którym popularyzowała modne wówczas tańce, m.in. twista, surfa i madisona. W 1964 r. wystąpiła z recitalem poprzedzającym koncert Marleny Dietrich w Warszawie. Wzięła udział w Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’65, Bratysławska Lira ’66 i w Festiwalu Młodych Piosenkarzy w Soczi (ZSRR) w 1967 r., gdzie zdobyła II nagrodę. Koncertowała w Bułgarii, Szwecji, Czechosłowacji, na Węgrzech i w paryskiej „Olympii”.

Wystąpiła w filmie Tytułu jeszcze nie ma oraz w programach TV w NRD i w rewiach TV w RFN. Zagrała także w filmach fabularnych Zbrodniarz i panna (reż. Janusz Nasfeter) i Ktokolwiek wie (reż. Kazimierz Kutz). Po odejściu z Niebiesko-Czarnych przez kilka miesięcy występowała z zespołem Tajfuny.

Od 1968 r. mieszkała na stałe w Paryżu. Początkowo przebywała tam jako stypendystka Polskiej Agencji Artystycznej „Pagart”, później zdecydowała się na samodzielną karierę. Nagrywała dla firmy Philips, koncertowała na wielu scenach w Europie, a także w Kuwejcie (1976–1977), Maroku (1982 r.) i w ośrodkach polonijnych USA (1970, 1989 i 1993 r.). W Polsce wystąpiła w latach 1986–1987 na koncertach Old Rock Meeting. Jej karierze i piosenkom z jej repertuaru poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej odc. 65 (reż. Ryszard Wolański) i jeden z programów cyklu TV Szansa na sukces (reż. Elżbieta Skrętkowska)[1].

Bibliografia