Bender, Edward

Zgłoszenie do artykułu: Bender, Edward

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Bender, Edward

Data urodzenia:

1903
Jest to data niepewna – niektóre źródła podają 1905 r.

Miejsce urodzenia:

Lwów

Data śmierci:

1 sierpnia 1944

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Śpiewak (bas). Wykształcenie wokalne otrzymał w Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Oficjalnie debiutował w 1931 r. w Operze w Teatrze Wielkim w Warszawie. W czerwcu 1932 r. zdobył drugą nagrodę na I Międzynarodowym Konkursie Śpiewaków i Skrzypków w Wiedniu. Od 1935 r. był zaangażowany na stałe w Operze Warszawskiej. Występował w La Scali jako śpiewak wagnerowski w Złocie Renu Ryszarda Wagnera, śpiewał również u boku Fiodora Szalapina w inscenizacji Borysa Godunowa Modesta Mussorgskiego. Brał udział w koncertach Ormuzu, występował w Polskim Radiu oraz w Filharmonii Warszawskiej. W 1936 r. dokonał jedynego nagrania płytowego w Syrenie Record, niestety nie w repertuarze operowym. 18 stycznia 1938 r. występował w premierze Aidy Giuseppe Verdi’ego w Operze Królewskiej w Bukareszcie.

Jerzy Waldorff w maju 1938 r. napisał o nim w Kurierze Porannym: Mało kto zdaje sobie sprawę, że jest on jednym z najlepszych basów obecnej doby (...), zupełnie wyjątkowe zjawisko śpiewacze.

W 1938 r. po raz drugi uczestniczył w konkursie w Wiedniu i zdobył pierwsze miejsce. Podczas okupacji hitlerowskiej występował w Nowościach, Niebieskim Motylu, Jarze oraz na koncertach[1].

Bibliografia