Biernacki, Wacław

Zgłoszenie do artykułu: Biernacki, Wacław

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Biernacki, Wacław

Pseudonim:

Kostek

Data urodzenia:

1884

Miejsce urodzenia:

Lublin

Data śmierci:

1957

Informacje

Działacz socjalistyczny i niepodległościowy, członek Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej, więzień carski, działacz Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego, żołnierz 1 pułku Legii Cudzoziemskiej. Od sierpnia 1914 r. w Legionach; w okresie od września do grudnia 1914 r. szef żandarmerii polowej I Brygady. Uczestnik walk m.in. pod Nowym Korczynem, Konarami i Laskami; dowódca batalionu 5 pp. Internowany w Beniaminowie. Redaktor pisemka humorystycznego „Sprzymierzeniec”. Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Dowódca pułku w czasie wojny polsko-bolszewickiej. W okresie 1926–1930 dowódca 38 pp w Przemyślu. Od 1931 r. komendant więzienia brzeskiego. W latach 1931–1939 wojewoda poleski. We wrześniu 1939 r. generalny komisarz cywilny przy Naczelnym Wodzu. Internowany w Rumunii. W 1945 r. deportowany do Polski. Sądzony 10–14 kwietnia 1953 r. Skazany na karę śmierci, która następnie została zmieniona na 10 lat więzienia. Zwolniony w 1955 r[1].

Bibliografia