Duet gitar klasycznych utworzony w 1974 r. przez Krzysztofa Wolińskiego – g. z Andrzejem Kleszczewskim – g. Powstał z Tria Jazzowego Krzysztofa Wolińskiego, działającego od 1972 r. w klubie studenckim Stodoła w Warszawie. W 1975 r. zdobył wyróżnienie na Studenckiego Festiwalu Jazzowego Jazz nad Odrą we Wrocławiu i wyróżnienie w Konkursie Jazzu Tradycyjnego „Złota Tarka” w Warszawie. Krzysztof Woliński został laureatem nagrody specjalnej w Konkursie Improwizacji Jazzowej w Katowicach. Po występie w koncercie Muzyka pozostała w 1975 r. w Warszawie duet otrzymał stypendium im. Krzysztofa Komedy. W tym samym roku dokonał pierwszych nagrań radiowych. W 1978 r. zdobył główną nagrodę w Konkursie Jazzu Tradycyjnego „Złota Tarka” oraz podczas jednego z koncertów w Danii nagrodę specjalną chicagowskiego trębacza Wilda Billa Davisona. W 1979 r. zmienił skład, jednocześnie rozrastając się do tria: Zbigniew Kaute – g., Stanisław Piotrowski – cb., Krzysztof Woliński – g., lider. W 1981 r. ponownie stał się duetem, tym razem w składzie: Piotr Witwicki – bg., Krzysztof Woliński – g. W 1982 r. Piotra Witwickiego zastąpił Andrzej Łukasik – cb. Współpracował m.in. z Kazimierzem Jonkiszem, Lewandowski_Adam, Henrykiem Miśkiewiczem, Markiem Stachem. W 1984 r. jako laureat konkursu jazzowego w Belgii wraz z innymi uczestnikami wziął udział w nagraniu LP Jazz Hoeilaart ’84. W tym samym roku rozwiązał się^[1].