Łabiński, Andrzej

Zgłoszenie do artykułu: Łabiński, Andrzej

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Łabiński, Andrzej

Data urodzenia:

20 sierpnia 1870

Miejsce urodzenia:

Charków

Data śmierci:

8 sierpnia 1941

Miejsce śmierci:

Moskwa

Informacje

Śpiewak. Dzieciństwo spędził w Tobolsku, dokąd – za udział w ruchu niepodległościowym – został zesłany jego ojciec. Studia wokalne odbył w latach 1895–1899 w Konserwatorium Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Petersburgu. W latach 1897–1911 był solistą Teatru Maryjskiego, zaś od 1912 do 1924 r. solistą Teatru Wielkiego w Petersburgu (Leningradzie). W 1913 r. nagrał w Petersburgu płyty dla „Syreny Record” z repertuarem operowym i pieśniarskim.

Jako czołowy śpiewak scen rosyjskich przez blisko 30 lat odnosił wielkie sukcesy w partiach tenorowych, zarówno lirycznych, jak i dramatycznych, był także jednym z najwybitniejszych śpiewaków kameralnych swego czasu. Wszechstronność talentu oraz piękno i szlachetność jego głosu wielokrotnie podkreślała ówczesna rosyjska krytyka muzyczna. Od 1920 r. był do śmierci profesorem w klasie operowej konserwatorium w Moskwie[1].

Bibliografia