Wobec zaniechania wybuchu powstania na Kaszubach i Pomorzu, na teren Powstania Wielkopolskiego zaczęła przenikać ogromna ilość kaszubskiej młodzieży, gotowej walczyć o wolne Pomorze i Kaszuby, o ich przyłączenie do Polski. Szczególnie wyróżniała się Wojskowa Organizacja Pomorza, która miała być odpowiedzialna za pomorskie powstanie. Wobec tego faktu rozkazem dowódcy Dywizji Strzelców Pomorskich płk Stanisława Skrzyńskiego nr. 30 z dnia 8 października 1919 r., z istniejących pułków toruńskiego oraz grudziądzkiego wydzielono wszystkich ochotników Kaszubów i skierowano ich do tworzącego się kaszubskiego pułku. Organizację pułku dowódca dywizji powierzył porucznikowi Leonowi Kowalskiemu. Dzięki zdolnościom organizacyjnym por. Leona Kowalskiego szkolenie i organizacja pułku przebiegała bardzo sprawnie. W dniu 21 października 1919 r. zorganizowane były już cztery kompanie kadrowe: I kompania ppor. Leona Hoffmana, II kompania chor. Knorra, III kompania sierż. Jana Hirsz oraz IV kompania sierż. Woyke. Jak się niedługo okazało szkoleni przez niego żołnierze w czasie wojny 1920 r. okazali się twardzi, nieustępliwi w boju, pełni inicjatywy i zapału w natarciu, nigdy nie zawiedli zaufania swoich dowódców. Por. Leon Kowalski wprowadził pułk na ziemię pomorską i kaszubską. Z tej okazji napisał słowa pieśni, która do 1938 r. była marszem, hymnem kaszubskiego pułku. Melodię do pieśni napisał sierżant Iwelski, ówczesny kapelmistrz orkiestry pułkowej.

Po 75 latach, po raz pierwszy na Kaszubach, hymn ten został zaśpiewany przez chór „Morzanie” z Kosakowa w czasie uroczystości 29 czerwca 2014 r. w Żukowie. Była to uroczystość poświęcona odsłonięciu tablic z nazwiskami przedwojennych mieszkańców powiatu kartuskiego, którzy zginęli w wojnie 1920 r. Ponownie był śpiewany 18 października 2014 r. na drugiej edycji Przeglądu Teatrów Kaszubskich w Chojnickim Domu Kultury^{[1], [2]}.