Pieśniarz, autor piosenek, aranżer, kompozytor i dziennikarz. Artysta niezwykle wszechstronny, znany w wielu kręgach piosenki: począwszy od piosenki studenckiej, poprzez turystyczną, religijną, patriotyczną, a skończywszy na piosence poetyckiej. To bodaj największy krakowski bard, piosenkarz offowy, będący poza głównym nurtem krakowskiej piosenki estradowej. Od ponad 25 lat śpiewa na klubowych i studenckich estradach. W czasie stanu wojennego koncertował dla środowisk opozycyjnych w całej Polsce. Jego dwie kasety: Komentarz (1984 r.) i Nie zginęła póki my... (1984 r.), jeszcze przed oficjalnym wydaniem były rozprowadzane w czasie stanu wojennego w tzw. drugim obiegu.

Występował niemal w całym kraju i za granicą, m.in., we Włoszech i w USA, solo i z zespołami: Hobo, PAW, Pass i Baron, a ostatnio także w duecie ze swoją córką Natalią Orkisz. Współpracował z wieloma znanymi muzykami krakowskimi, jak: Stefan Błaszczyński, Andrzej Lamers, Piotr Pawłowski, Robert Klepacz, Tadeusz Rachoń, Tomasz Kupiec, Paweł Piątek, Marian Mędrala, Andrzej Nowak, Andrzej Popiel i Janusz Witko. Związany ze środowiskiem Politechniki Krakowskiej, najczęściej występował w klubie „Pod Przewiązką”, ale i w klubie „Pod Jaszczurami”, Rotundzie, Zaścianku, a także kilkakrotnie – jako gość Piotra Skrzyneckiego – w Piwnicy pod Baranami.

Śpiewa autorskie ballady i polskie tłumaczenia (wiele własnych) ballad największych bardów XX wieku, takich jak: Bułat Okudżawa, Aleksander Wertyński i Włodzimierz Wysocki. Na jego bogaty repertuar składają się zarówno studenckie hity, jak i wyrafinowane ballady i protest songi. Przeważają piosenki nastrojowe, traktujące o miłości i nadziei, kompozycje starannie oprawione muzycznie i bogato zaaranżowane. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień na festiwalach i przeglądach piosenki w całej Polsce. Otrzymał nagrody główne na Ogólnopolskim Turystycznym Przeglądzie Piosenki Studenckiej „Bazuna” w Gdańsku, Ogólnopolskim Studenckim Festiwalu Piosenki Turystycznej „YAPA” w Łodzi i Ogólnopolskim Festiwalu Muzyki Sakralnej „Sacrosong” w Krakowie. Nagradzano go także na Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki Autorskiej w Warszawie i Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie (1981 i 1984 r.).

W latach 1987–1989 śpiewał w gdańskim Teatrze Wybrzeże, prezentując koncert Ja i tak zabiorę Cię stąd z pieśniami Włodzimierza Wysockiego. W latach 1989–1993 był liderem Kapeli Salonowej „Baron” w sopockim Grand Hotelu, a także prowadził wieczory balladowe w gdańskim „Rudym Kocie”.

Do 1993 r. nagrał siedem kaset. Są to: dwie kasety z utworami reprezentującymi nurt patriotyczny w jego twórczości: Komentarz (1984 r.) i Nie zginęła póki my... (1984 r.), płyta Paweł Orkisz – piosenki grupy Pass (1987 r.), zbiór kolęd własnego autorstwa pt. Ballady kolędowe (1990 r.), Ballady o miłości (1991 r.) – piosenki o miłości autorstwa, m.in.: Georges’a Brassensa, Leonarda Cohena, Bułata Okudżawy i Włodzimierza Wysockiego; wreszcie dwie kasety nagrane z zespołem Baron, reprezentujące nurt nastrojowo-miłosny w jego twórczości, nawiązujące bezpośrednio do folkloru romskiego: Cygańska miłość chwilę trwa (1992 r.) i Piosenki i romanse cygańskie (1992 r.).

W latach 1994–1999 praktycznie przestał publicznie koncertować. Zajmował się dziennikarstwem ekonomicznym: współtworzył i przez wiele lat był redaktorem naczelnym dwóch pism specjalistycznych – „Nasz Rynek Kapitałowy” i „Rynek Terminowy”.

W 1999 r. wrócił do koncertów. W kolejnych latach wydał we własnej Agencji Pewena dziewięć płyt kompaktowych (w tym jeden album podwójny), z których cztery były reedycjami nagrań wydanych wcześniej na kasetach: Ballady kolędowe (1999 r.), A wszystko te czarne oczy (2000 r., romanse rosyjsko-cygańskie), Komentarz (2004 r.) oraz Ballady o miłości (2005 r.). Na płycie Nie zginęła póki my... ponownie nagrał dziewięć pieśni z kasety o tym samym tytule, uzupełnionych przebojową piosenką Dziadek. Wydał też dwie płyty koncertowe: Na miłość serce otworzę – Paweł Orkisz śpiewa ballady Bułata Okudżawy (2002 r.) – rejestracja koncertu, jaki odbył się w lutym 2002 r. w Krynicy z okazji Światowego Dnia Chorego, a także Fale nadziei – koncert zarejestrowany w Tarnowie w maju 2002 r., prezentujący – obok własnych kompozycji – piosenki do tekstów psalmów.

Dyskografię uzupełniają trzy płyty studyjne: Przechyły – płyta zawierająca jego największy dotychczas przebój, harcersko-żeglarskie tytułowe Przechyły, wiele piosenek z nurtu rajdowo-turystycznego i kilka pastelowych ballad; Beczka pełna śpiewu – piosenki i ballady religijne zaśpiewane wraz z grupą przyjaciół z dawnego zespołu PAW (wyłącznie z akompaniamentem gitary), płyta wydana z okazji 40-lecia dominikańskiego duszpasterstwa „Beczka”; wreszcie Ja i tak zabiorę Cię stąd – pieśni Włodzimierza Wysockiego we własnym tłumaczeniu (aranżacja na klarnet, fortepian, bas i gitarę).

W latach 70. Paweł Orkisz redagował popularne w Polsce śpiewniki studenckie. Jest też autorem, m.in., wyboru pieśni religijnych pt. U Świętego Krzyża (1999 r.), a także tomików poetyckich zawierających własne piosenki i tłumaczenia, m.in.: Kolędy i pastorałki (1987 r.), Małe, wielkie, największe (1994 r.) – zbiór wierszy i piosenek o rodzinie czy Witraż z balladą (1997 r.) – wybór ballad różnych autorów^[1].