Nazwisko: |
Prawdzic-Layman, Michał |
Data urodzenia: |
22 kwietnia 1881 |
Miejsce urodzenia: |
Jelizawietgrad |
Data śmierci: |
29 kwietnia 1959 |
Miejsce śmierci: |
Szczecin |
Śpiewak. Studiował na Uniwersytecie w Kijowie, śpiewu uczył się u Wiktora Grąbczewskiego w Warszawie, Augusta Souvestre’a we Lwowie i u Jana Reszke w Paryżu.
Debiutował 11 października 1905 r. w Teatrze Miejskim we Lwowie w partii Parpignola w Cyganerii Giacomo Puccini’ego. Około 1911 r. wyjechał na studia wokalne do Mediolanu. Po powrocie zadebiutował z sukcesem 9 stycznia 1912 r. w Teatrze Wielkim w Warszawie jako Turiddu w Rycerskości wieśniaczej Pietro Mascagni’ego. Wkrótce wyjechał ponownie do Włoch, lecz już od jesieni tego samego roku otrzymał stały engagement w Teatrze Wielkim.
Do wybuchu I wojny światowej śpiewał czołowe partie tenorowe w operach: Demon Antona Rubinsteina (jako Sinodał), Sprzedanej narzeczonej Bedricha Smetany (Janek), Strasznym dworze Stanisława Moniuszki (Stefan), Rigolettcie Giuseppe Verdi’ego (Książę). Część ze swych kreacji scenicznych utrwalił wówczas na płytach „Syrena Grand Record”.
Podczas I wojny światowej był oficerem armii rosyjskiej. Od 1 grudnia 1918 r. występował ponownie w Teatrze Wielkim. Następnie, w latach 1920–1923, śpiewał w Teatrze Wielkim we Lwowie, Poznaniu i na kilku innych scenach, m.in. w Krakowie i w Volksoper we Wiedniu. W 1927 r. wyjechał na tournée zagraniczne, które objęło Francję, Włochy, Austrię i Czechosłowację. W latach 1929–1939 był profesorem śpiewu w Nicei.
Po II wojnie światowej pracował jako nauczyciel śpiewu w Toruniu, a następnie w Szczecinie[1].