Woliński, Stanisław

Zgłoszenie do artykułu: Woliński, Stanisław

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Woliński, Stanisław

Data urodzenia:

7 lipca 1892

Miejsce urodzenia:

Sosnowiec

Data śmierci:

6 kwietnia 1968

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Autor tekstów piosenek. Uczęszczał do szkoły aktorskiej w Krakowie; debiutował w 1910 r. W czasie I wojny światowej był zaangażowany do operetki w Odessie. Po 1918 r. grał w Warszawie – w teatrze „Mozaika”, następnie w krakowskich „Nowościach”, Teatrze Nowym w Warszawie, operetce poznańskiej i w teatrach wileńskich. W 1926 r. zaczął ponownie występy w Warszawie. Były to kolejno teatry: „Eldorado”, „Mignon”, „Hollywood”, „Wielka Rewia”, „8.15” i „Cyrulik Warszawki”. Był dyrektorem teatrów, np. „Rajskiego Ptaka” (1930 r.), zagrał w kilku filmach – w Ada to nie wypada, Wiernej rzece, Piętro wyżej, Znachorze, Sygnałach, Kłamstwie Krystyny.

Pisał teksty piosenek charakterystycznych i lirycznych, tłumaczył teksty utworów zagranicznych, piosenek z filmów amerykańskich itp. W czasie okupacji hitlerowskiej grał w teatrach jawnych w Warszawie. Po II wojnie światowej związał się najdłużej z warszawską „Syreną”[1].

Bibliografia