Zahorska, Helena

Zgłoszenie do artykułu: Zahorska, Helena

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Zahorska, Helena

Zahorska-Pauly, Helena

Właściwie:

Ziółkowska, Helena

Data urodzenia:

8 lutego 1893

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

31 grudnia 1950

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Recytatorka, aktorka. Ukończyła Klasę Dykcji i Deklamacji przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym, gdzie uczyła się u Mieczysława Frenkla. Debiutowała w 1915 r. w Teatrze Małym. Następnie przeniosła się do Krakowa, gdzie grała w Teatrze Ludowym i Teatrze im. Juliusza Słowackiego. Od 1919 r. należała do zespołu warszawskich Teatrów Miejskich. W 1933 r. rozpoczęła występy w teatrze „Ateneum”. Zagrała w kilku filmach, m.in. w 1930 r. w Halce. Należała do grona wybitnych aktorek, w dorobku miała role w tzw. wielkim repertuarze.

Ceniono ją za melodyjny, niski głos o pięknej dykcji, talent aktorski, warunki zewnętrzne. Podczas okupacji hitlerowskiej brała udział w tajnych koncertach i przedstawieniach; rok więziono ją na Pawiaku. Po II wojnie światowej uczyła w Państwowej Szkole Dramatycznej w Krakowie, występowała też w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Nagrywała płyty jako recytatorka wierszy, pieśni itd[2].

Bibliografia