A gdzieżeś to bywał, panie towarzyszu?

Zgłoszenie do artykułu: A gdzieżeś to bywał, panie towarzyszu?

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

– A gdzieżeś to bywał

Panie towarzyszu?

– W Warszawie, na sprawie

Serce Marysiu.

– A gdzież jest ta rana,

Panie towarzyszu?

– Na głowie, na głowie,

Serce Marysiu.

– A ponoć mi umrzesz,

Panie towarzyszu?

– Jak umrę – to w trumnę

Serce Marysiu.

– A jakże cię płakać,

Panie towarzyszu?

– Li, li, li, – ha, ha, ha,

Serce Marysiu.

– Czemże ci zadzwonić,

Panie towarzyszu?

– Motyką i rydlem,

Serce Marysiu.

– A jak ci zadzwonić,

Panie towarzyszu?

– Dyn, dyn, dyn – bom, bom, bom,

Serce Marysiu.[1]

Bibliografia

1. 

Schiller Leon, Śpiewnik żołnierski. Cz. 1, Kraków, Piast, 1915, s. 22.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.