Baj, bajeczko, baj,
Uśmiech dzieciom daj,
Niech smutku ślad rozwieje wiatr!
Baj, bajeczko, baj,
Graj, muzyczko, graj,
Niech szybko żal odpłynie w dal!
Stoi sobie na półeczce książek moc,
Zapomnianych przez calutki rok,
Stoi bajka przy bajeczce, ale cóż –
– Nikt nie pamięta o nich już...
Stoją smutne, nie czytane – widzisz sam –
– Może warto, byś je komuś dał?
Komuś, kogo niespodzianie dotknął los?
Ty mu przyjazną podaj dłoń, podaj dłoń!
Baj, bajeczko, baj,
Uśmiech dzieciom daj,
Niech smutku ślad rozwieje wiatr!
Baj, bajeczko, baj,
Graj, muzyczko, graj,
Niech szybko żal odpłynie w dal!
Bajeczka jest jak zdrowie, kto o tym wie,
Ten umie bajką dzielić się!
Gdy potrafisz swoim sercem dzielić się
Z tymi, którym jest naprawdę źle,
Możesz wierzyć, że gdy przyjdzie czas,
W potrzebie ktoś ci serce da!
Baj, bajeczko, baj,
Uśmiech dzieciom daj,
Niech smutku ślad rozwieje wiatr!
Baj, bajeczko, baj,
Graj, muzyczko, graj,
Niech szybko żal odpłynie w dal![1]
1. |
http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=926 |
2. |
https://online.zaiks.org.pl/utwory-muzyczne/1000306 |