Pan kiedyś stanął nad brzegiem,
Szukał ludzi gotowych pójść za Nim,
By łowić serca słów Bożych prawdą.
O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta dziś wyrzekły me imię,
Swoją barkę pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.
Jestem ubogim człowiekiem,
Moim skarbem są ręce gotowe,
Do pracy z Tobą i czyste serce.
O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś...
Ty potrzebujesz mych dłoni
Mego serca młodego zapałem
Mych kropli potu i samotności.
O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś...
Dziś wyjedziemy już razem,
Łowić serca na morzach dusz ludzkich,
Twej pracy siecią i słowem życia.
O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś...[1]
1. |
Gralak Lech, Laudate Dominum (Chwalcie Pana): śpiewnik pielgrzymkowy Złotej Grupy Radomskiej, Radom, Księża Oratorianie, 1986, s. 7, 8. |