Znowu żegnam matkę ziemię
By wyruszyć tam, gdzie sztorm
Białe żagle wydmie dumnie
Wiatr otuli duszę mą
Gwiazdy wiodą mnie po niebie
Aż po horyzontu kres
By odnaleźć brzeg Irlandii
I rodzinny stary dom
Szybko mijam główki portu
Serce bije mi jak dzwon
Wiem, że znowu ją odnajdę
Ciemną nocą złą
I choć rano znów mówili
Po co wracać na ten brzeg
Po co wracać do przeszłości
Przecież tam już nie ma nas
Ref.
Irlandio zapukam do twych bram
I zobaczę znów zielonych traw
kołyszący łan
Bo chcę wrócić tu, chwyć więc moją dłoń
Bo wracam tu Irlandio ma
Znowu żegnam matkę ziemię
By wyruszyć tam, gdzie sztorm
Białe żagle wydmie dumnie
Wiatr otuli duszę mą
I choć rano znów mówili
Po co wracać na ten brzeg
Po co wracać do przeszłości
Przecież tam już nie ma nas.[1].
1. |
Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” |