Chrystus Pan karmi nas,
Swoim świętym Ciałem,
Chwalmy Go na wieki.
Duchem całym wielbię Pana,
Boga, Zbawcę Jedynego,
Bo w Nim samym odnajduję,
Wszystką radość życia mego.
Wielbię, bo chciał wejrzeć z nieba,
Na swą sługę uniżoną,
By mnie odtąd wszyscy ludzie,
Mogli zwać Błogosławioną.
Sprawił we mnie wielkie dzieła,
W swej dobroci niepojętej,
On Wszechmocny, On Najwyższy,
On sam jeden zawsze święty.
On, który przez pokolenia,
Pozostaje miłosierny.
Wobec tego, kto Mu służy,
I chce zostać Jemu wierny.[1]