W oczach jeszcze masz
Nocy ciepły ślad,
Lecz zza szyby już
Okruch słońca wpadł.
Oto nowy dzień
Znów za progiem tkwi,
Więc najwyższy czas.
Pora w drogę iść.
Tak mało siebie dla siebie zostaje nam!
Za mało wciąż, coraz mniej!
Czas dzieli nas, plącze nitki dróg,
Czas dzieli nas tak jak mur!
Czas dzieli nas jak największy tłum,
Czas dzieli nas, dzieli znów!
Jeszcze tyle spraw,
Jeszcze tyle chwil,
Czy wystarczy słów,
Czy wystarczy sił?
Wokół wielki świat
Znów o wszystko gra
A w nim obcy ty,
A w nim obca ja!
Tak mało siebie dla siebie zostaje nam!
Za mało wciąż, coraz mniej...
Czas dzieli nas...
Gdy nadejdzie zmierzch,
Pewnie ujrzę cię,
Staniesz cicho w drzwiach
I uśmiechniesz się.
A za moment żal
Zniknie z naszych serc
I ruszymy znów
W najpiękniejszy rejs.
Tak mało siebie dla siebie zostaje nam!
Za mało wciąż, coraz mniej...
Czas dzieli nas...[1]
1. |
http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=430 |
2. |
http://www.teksty.agencja-as.pl/index.php?manufacturers_id=72 |
3. |
https://online.zaiks.org.pl/utwory-muzyczne/17258 |