Czas nauczył ludzi

Zgłoszenie do artykułu: Czas nauczył ludzi

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Świat jak ze snu,

Świat jak ze szkła,

A w oczach ból,

A w oczach żal.

Ktoś, kto nie miał nic,

Dziś ma jeszcze mniej,

A spójrz – nie opadł z sił

I uwierzyć chce,

Że wróci czas

Straconych szans,

Że zburzy fałsz

Jeszcze raz.

Nie otwiera nigdzie ust,

Choć odpowiedź zna,

Dość na próżno stracił słów,

Dość zaleczył ran, dość ran.

Czas nauczył ludzi żyć,

Choć zabrał im głos,

Choć zamknął przed nimi drzwi!

Czas, czas nauczył ludzi żyć

Na przekór na złość,

Na przekór, na złość!

Świat jak ze snu,

Świat jak ze szkła,

A w oczach ból,

A w oczach żal.

Ktoś, kto wszystko miał

I dziś mocny jest,

A spójrz – nędzarza gra

I żali się

Na cały świat,

Że tyle strat,

Że tak mu brak

Tamtych lat.

W drzwiach przekręca mocno klucz,

O potędze śni

I w pół zdania zmienia kurs

Lecz nie mówi nic, już nic.

Czas nauczył ludzi żyć,

Choć zabrał im głos,

Choć zamknął przed nimi drzwi!

Czas, czas nauczył ludzi żyć

Na przekór, na złość,

Na przekór, na złość![1]

Bibliografia

1. 

http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=466
Baza tekstów Andrzeja Sobczaka [odczyt: 18.01.2017]. Baza nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

2. 

http://www.teksty.agencja-as.pl/index.php?manufacturers_id=79
Baza tekstów Andrzeja Sobczaka [odczyt: 18.01.2017].