Czemu smutek serce tłoczy?
Czemu w żyłach stygnie krew?
/Czemu bledną moje oczy
I posępna moja brew?/bis
W okolicy luba strona,
Tam prawdziwy szczęścia zdrój!
Tam została moja żona
I maleńki synek mój./bis
Chiałbym widzieć ojca, matkę,
Do rodzinnych wrócić stron,
/Chciałbym ujrzeć własną chatkę
I swej wioski słyszeć dzwon./bis
Ty, co stwarzasz ziemskie ludy,
Wszechmogący Boże mój,
/Skróć me troski, skróć me trudy,
Zakończ ciężkich cierpień znój!/bis[1]
1. |
Śpiewnik narodowy z nutami, Mikołów, Karol Miarka, 1920, s. 13, 14. |