Czerwony notes, błękitny prochowiec

Zgłoszenie do artykułu: Czerwony notes, błękitny prochowiec

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Czerwony notes, w którym trzymałem

Wszystkie te swoje czarne myśli, gdzie on dziś jest?

Choć przecież potem były inne też

Błękitny prochowiec, który był dla mnie

Jakbym go wyjął Micky’emu z szafy, gdy nie patrzy Kim

Ciekawe, czy ubrałbym go dziś?

Dziś wiem, wszystkie rzeczy, które kiedyś określały mnie

Gdzieś zniknęły, porzuciłem je

I wiem, a właściwie wcale nie wiem, kim dziś jestem i

Nie potrafię już odnaleźć siebie w tym

Czerwony notes, błękitny prochowiec, dzikie ogniska

I w parku ławka, pierwsza gitara

I jeszcze każda twarz mi wtedy tak dobrze znana

Zwężane spodnie i tamta dziewczyna

Za którą w kościele siadałem w ławce, jaką miała twarz?

I książka, która wciąż od nowa co rok zaczynam

Dziś wiem, wszystkie rzeczy, które kiedyś określały mnie

Gdzieś zniknęły, porzuciły je

I wiem, a właściwie wcale nie wiem, kim dziś jestem i

Nie potrafię już odnaleźć siebie w tym[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.myslovitz.pl
Oficjalna strona internetowa zespołu Myslovitz [odczyt: 03.04.2014].