Zgłoszenie do artykułu: Dla Karioki

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

„Duszo! Niechaj ci włosy na czole rozgarnę

weź mnie w twoje ramiona, rozkoszą odkwitnę

patrz na mnie! Twoje oczy, jasne, skrzące, czarne

białka oczu jak perły śnieżysto błękitne

gdy rzucasz wzrok omdlony, padam, słabnę, mdleję

tak na przesłodkiej róży mrą złote motyle

a gdy spojrzysz iskrami twych oczu – szaleję!

I ożywam na całą pocałunku chwilę”

Jestem z tobą gdzieś daleko

za siódmą górą, za siódmą rzeką

morskie fale błękit nieba

moje serce pieśni śpiewa

wszystko pięknie wszystko ładnie

lecz co kryje serce na dnie

jedno wiem słowa są niczym

ludzka przyjaźń dla zabawy jest

Tu snem szczęście chwała marą

młodość piękność lat poczwarą

dzisiaj rozkosz i bogactwo

jutro ropa i bogactwo

nagle wszystko się skończyło

wielkie kłamstwo – wielka miłość

nie pokocham nigdy więcej

ty zabiłaś moje serce

Kocham życie choć daje mi po mordzie

kocham życie choć kopie mnie po dupie

kochaj ludzi choć oni nienawidzą cię

kochaj ludzi choć oni woleliby oglądać nasze trupy

a ja na złość im będę żyć nie dam się.[1]

Bibliografia

1. 

http://www.wlochaty.most.org.pl/
Oficjalna strona internetowa zespołu Włochaty [odczyt: 26.12.2013].