Padły turmy, spadły pęta,
wolnym słońce świeci.
Ledwo do Cię Matko święta
serce nie wyleci.
O, Ojczyzno święta!
stargane twe pęta,
Niech bęben bije,
Ojczyzna żyje.
Hej, słuchajcie w cztery strony,
wy bracia dalecy
Rzućcie jarzma, rzućcie brony
a kosy na plecy!
Dalejże kto dyrzy,
Już cię szpig nie słyszy,
Dzieci z o…..
Ojczyzna woła!
Cnoty naszej nie stłumili,
złotem ani batem.
Będziemy czemeśmy byli
przed zdziwionym światem.
Do korda Lechowie!
Kto się mężem zowie,
Bij w imię Boga!
Ojczyzna droga![1]
1. |
Surzyński Stefan, Do broni, Warszawa |
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.