Nasze szczęście ustawicznie nam ucieka
wszystko co posiadamy, nieuchronnie przemija
żadna rzecz materialna nie jest trwała
mówimy ciągle, że nie mamy czasu
Uwielbiamy nasze ciała
zasłaniamy pięknym ubiorem
jego zapach przytłumiamy perfumami
staramy się ukryć każdy defekt
A nasze ciała są niczym maszyny
do produkcji odchodów i moczu
człowiek ciągle je i ciągle wydala
uwielbiamy nasze ciała
Choćbyśmy schowali się pod ziemię
zeszli pod powierzchnię oceanu
choćbyśmy wzlecieli wysoko pod niebo
nigdy nie uda nam się uniknąć śmierci
Wszyscy zostaniemy rozdzieleni
niczym sterta liści rozwiana przez wiatr.[1]
1. |
http://www.wlochaty.most.org.pl/ |