Dwunastoletni,
Słyszałem rady mędrca:
„Trwoń funty i gwinee,
Lecz nie kapitał serca;
Nie trać dla kogoś głowy –
Najgorsza to ze strat”.
Dwunastoletni
Nie słucha takich rad.
Dwunastoletni,
Słyszałem, co rzekł dalej:
„Kto odda komuś serce,
Sam płaci – łzą i żalem;
A nic nie zyska – poza
Nie wiedzieć jakim złem”.
Trzynaście lat mam teraz
I, och, już wiem, już wiem[1]
1. |
http://www.jerzysatanowski.com/ |