Dokoła ponuro dziś tak
i serce tęsknotą znów drży,
do życia odwagi mi brak,
bo szczęście rozwiane jak mgły!
Ach! nie mam już spieszyć się gdzie,
tęczowych snów nie mam z kim śnić,
nie tęskni, nie czeka nikt mnie
i nie mam dla kogo już żyć!
Przeżywam pamiętny ów dzień,
twej zdrady wspomnienie on śle,
lecz przeszłość znów staje jak cień,
zapomnieć nie daje mi, nie!
Ach! nie mam już spieszyć się gdzie,
tęczowych snów nie mam z kim śnić,
nie tęskni, nie czeka nikt mnie
i nie mam dla kogo już żyć,
i nie mam dla kogo już żyć![1]