Znowu mam ten dziwny sen
nasze łózko i nasz dom
rozpaczliwie tulisz mnie
tak oglądam swoją śmierć
Widzę jak płaczesz
i nie ruszam się
słyszę jak mówisz
nie zostawiaj mnie
nigdy nie będzie
już piękniej
nie zapamiętasz nić już tak jak mnie tu
Znowu mam ten dziwny sen
nasze łóżko i nasz dom
ty znów pytasz co mi jest
ja oglądam swoją śmierć
Widzę jak płaczesz
i nie ruszam się
słyszę jak mówisz
nie zostawiaj mnie
nigdy nie będzie
już piękniej
nie zapamiętasz nic już tak jak mnie tu[1]
1. |
Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” |