Figury z wosku

Zgłoszenie do artykułu: Figury z wosku

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tłum, tyle rąk, tyle słów,

Jak na scenie tylko życia tu brak.

Tłum – żeby choć jakiś ruch,

Jakiś greps, lecz to wszystko nie tak.

Cud nie chce zdarzyć się,

Choć już czas, żeby wyrwać się z ram.

Cud – lecz nikt nie wie, co to jest,

Nikt nie wie, o co toczy się gra.

Na ekranie czarno-biały film,

Szmira z nudą snuje się jak na złość!

Czy to jeszcze, czy to już nie my?

No spójrz, jak to wszystko zmienił ktoś!

Figury z wosku

W chowanego nie chcą bawić się

I zamiast „proszę”

Mówią „nie!”

Figury z wosku

Dawno wiedzą, co wyrośnie z nich

I w głos się śmieją

Z reguł gry!

Czemu stoisz, czy się boisz sobą być?

Spróbuj i ty!

Figury z wosku

Coraz pewniej idą – jak na bal

I nie chcą wiedzieć

Co to żal.

Figury z wosku

Same tańczą, choć orkiestra śpi

I same siebie

Uczą żyć.

Figury z wosku

Nie pasują już do ciasnych ról

I już potrafią

Łgać jak z nut!

Figury z wosku,

Które może jutro zmienią świat,

Więc daj im szansę,

Daj im znak!

Czemu stoisz, czy się boisz sobą być?

Spróbuj i ty![1]

Bibliografia

1. 

http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=654
Baza tekstów Andrzeja Sobczaka [odczyt: 15.02.2017]. Baza nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

2. 

http://www.teksty.agencja-as.pl/index.php?manufacturers_id=113
Baza tekstów Andrzeja Sobczaka [odczyt: 15.02.2017].