Fino ad un pianto

Zgłoszenie do artykułu: Fino ad un pianto

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Ora, quando e’successo ch’e’successo

Puo’darsi che dall’inizio non aveva il senso

Forse meglio non parlare, non ferire

E domani torneremo a Lei–di nuovo

Da domani ci rincresce nuovamente

Forse e’meglio alzarsi, e uscire

Forse meglio… ma non bastano parole

E sarrebe meglio gia’andare via

Basta solo un segno, o no,

Un bisbiglio tuo per me

Credero’, perche’, l’altro mondo li’

Non m’importa piu’–e gia’

Basta solo un segno, o no,

Credero’, nel sogno che ho,

E che l’alba non, l’ha mandato via,

Che resistara’, dentro me.

Basta solo un segno, o no,

Credero’, che non vale piu’,

Dire niente piu’

E un pianto che,

E’ l’inizio anzicche’ la fine.

Basta un bisbigilio, di te,

Credero’, che Ti amo gia’

Giorni vuoti, non vengono per me,

Perche’ vivi tu per me,

Perche’ vivi tu per me,

Perche’ vivi tu per me.[1]

Bibliografia