Gdyby wszystkie kwiaty

Zgłoszenie do artykułu: Gdyby wszystkie kwiaty

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Gdyby wszystkie kwiaty z wszystkich kwietnych łąk

Miały twoje oczy, uśmiech, ciepło rąk

Gdyby mogły mówić i mieć w oczach łzy –

Nie byłyby nigdy tak piękne jak ty.

Gdyby wszystkie kwiaty zebrać z kwietnych łąk

Dodać wszystkie bazie, wszystkie białe bzy

Zrobić z nich bukiety i rozrzucić w krąg –

Nie byłyby one tak piękne jak ty.

Gdyby wszystkie kolce zerwać z wszystkich róż

Przekłuć nimi serce na wylot, do krwi,

Gdyby wszystkie kolce z dzikich zerwać róż –

To by nie raniły tak ostro jak ty.

Gdyby wszystek piołun zebrać z wszystkich wsi

Gdyby z wszystkich kopalń całą zebrać sól,

Gdyby wszystek piołun zebrać z wszystkich pól

To nie byłby nigdy tak gorzki jak ty.

Gdyby wszystek kruszec z wszystkich złotych rud

Ktoś ci przyniósł w darze i złożył u stóp,

Gdyby ktoś ci nieba chylić chciał co dnia –

To nikt cię nie będzie tak kochać jak ja.[1]

Bibliografia

1. 

„Muzykorama”, „Na Przełaj”, RSW „Prasa”, Warszawa 1969
Korespondencja elektroniczna z dnia 27.09.2021 r.