Gdybym się zmienił w wstęgę złocistą,
Co na twem czole połyska;
Gdybym się zmienił w tę szatę mglistą,
Co piersi twoje przyciska.
Drżenia bym serca twojego badał,
Czy nie odpowie memu;
Z twojem się łonem wznosił i spadał,
Posłuszny tchnieniu twojemu. –
Gdybym się zmienił w wietrzyk skrzydlaty,
Co dysze w pogodnem niebie,
W drodze bym mijał najświeższe kwiaty,
A pieścił różę i ciebie.
Może na koniec Bóg litościwy
Pracę by moją ocenił;
Może na koniec byłbym szczęśliwy,
I w twe się serce zamienił...
1. |
Barański, Franciszek, W górę serca!: drugi zbiór pieśni narodowych i patriotycznych. Cz. 2, Słowa, Lwów, Warszawa, Księgarnia Polska, 1920, s. 27. |