Praojciec Lech na ziemi tej
Naznaczył swe dziedzictwo,
Przykazał jej
Przed obcym strzec,
Bo w niej zaklęte wszystko
Co polskie jest.
Gopło, ech Gopło niebieskookie,
Ty, co zazdrośnie strzeżesz tajemnic,
Powiedz nam –
– Gopło niebieskookie –
– Skąd taka siła jest w przypowieści,
Że wieki trwa, że wieki trwa?
Słowiański żar gdzieś dawno zgasł,
Choć pieśni nucą drzewa
Lecz żyje w nas
Przeszłości blask
I w sercach nam wciąż śpiewa
Miniony czas.
Gopło, ech Gopło niebieskookie,
Ty, co zazdrośnie strzeżesz tajemnic,
Powiedz nam –
– Gopło niebieskookie –
– Skąd taka siła jest w przypowieści,
Że wieki trwa, że wieki trwa?
Gopło, ech Gopło niebieskookie,
Ty, co zazdrośnie strzeżesz tajemnic,
Powiedz nam –
– Gopło niebieskookie –
– Skąd taka siła jest w przypowieści,
Że wieki trwa, że wieki trwa?[1]
1. |
http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=31 |
2. |
https://online.zaiks.org.pl/utwory-muzyczne/150887 |